Bir hasta olarak, yorgun ve uykusuz bir doktorun eline kim düşmek ister!
Özellikle de acil durumlarda ve özellikle üniversite hastanelerinde.
Ama bu kimin umurunda!
Rektörler, YÖK, Tabipler Odası, Sağlık Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ne için var?
Geceleri rahat uyuyorlar mı?
Lafı hiç uzatmadan, gelin ve artık kronik bir işkenceye dönüşen asistan doktorların bu sorununa, bir kez daha dikkat çekelim:
İşkence gibi nöbet!
“Üniversite hastanesinde çalışmakta olan pediatri asistanıyım.
Ayda 10 nöbet tutuyorum ve nöbet sonrası izin hakkımız yok.
Yasal olarak, insani sürelerde çalışma hakkının tespitinde söz sahibi olurken, kendi kendimize çektirdiğimiz bu eziyeti anlamak mümkün değil.
Hepsinden de ötesi, bu 36 saatlik süre zarfında yaptığımız hatalardan, kimi mesul tutmalı bilemiyorum.
Bir otobüs şoförü, hakkı olarak 4 saatten fazla aralıksız araba süremezken, bir hekimin aralıksız 36 saat çalışması, çalıştırılmaya mecbur kılınmasını kim anlayabilir?
Sizden bu konunun, özellikle hekimlerin sanki halkın düşmanıymış, para kazanma hırsından başka hiçbir düşüncesi yokmuş gibi gösterildiği bu günlerde, esasında bizim de büyük problemlerimizin olduğunu anlatmanızı rica ediyorum...”
Asistanlar köle mi?
Üniversitelerdeki tüm asistanlara köle muamelesi yapılıyor. Ama doktor asistanlara, artı bir de işkence uygulanıyor.
Ve bu konuda, maalesef dünden bugüne değişen hiçbir şey yok.
Nöbet adı altında bazen günlerce kesintisiz çalışmak zorunda kalıyorlar.
Arada uyumuyorlar mı? Bazen ara ara kestirseler de, düzenli bir uyku uyuduklarını söylemek mümkün değil.
Maildeki asistan arkadaşımızın da dikkat çektiği gibi, acil bir durumda, 36 saattir görev başında bulunan yorgun ve uyku sersemi bir doktorun eline düşerseniz ne olacak?
Bu nöbetlerin çoğu, özellikle acil servislerde gerçekleşiyor ve böylesi bir duruma, eminim ki herkes birkaç kez şahit olmuştur!..
İlle birisi mi ölmeli?
Bir pilot ya da otobüs şoförünün saatlerce çalışması mümkün değil.
Bir polis ya da askerin saatlerce nöbet tutmasına da kesinlikle müsaade edilmez.
Peki onların yaptığı işler, insan sağlığını ve görevde titizliği gerektiriyor da, doktorlarınki hiç mi önemli değil?
Yaşını başını, unvanını almış hocalarımızın çoğu, şimdi hemen, “hepimiz bu yollardan geçtik” diyeceklerdir.
Kendisi de doktor olan Sağlık Bakanımızın tavrı da farklı olmayacaktır.
Peki bu işkenceyi onlar da çekti diye bu yanlışa daha ne kadar devam edeceğiz?
İnsani çalışma koşulları bir yana, üsteki asistanımızın da işaret ettiği gibi böylesi bir uzun nöbet sırasında, hastaya hatalı bir müdahale olursa ve bu hasta en yakınlarınızdan biriyse, bunun sorumlusu kim olacak?
Kabahatli, 36 saat kesintisiz görev yapmaya zorlanan doktor mu, yoksa ona bu dayatmayı yapanlar ya da bu duruma seyirci kalanlar mı olacaktır?
Yeni yasa ne diyor?
Cumhurbaşkanı Gül’ün dışında neredeyse hiç kimsenin ciddiye almadığı yeni YÖK yasa taslağı, asistanlara ne getiriyor?
Örneğin iş güvencesi ve çok daha uygun koşullarda çalışma olanağı sağlıyor mu?
Evet demek çok zor.
Peki o zaman YÖK yasası değişse ne olacak, değişmese ne olacak?
Zaten hiç dikkate alınmamasının nedeni de bu!
YÖK’ün mevcut konumunu daha da güçlendirmenin ve aman yenisi gelmesin mevcut daha iyi dedirtmenin ötesinde hiçbir etki yaratmadı.
Oysa, yıllarca süren değişiklik isteği ve hazırlık süreci, çok daha güçlü bir taslak ortaya çıkartmalıydı. Ama sanki dağ fare doğurdu...
Özetin özeti: İnsanca hizmet beklediğimiz meslek mensuplarına da insanca çalışma koşulları ve gelecek güvencesi sağlamalıyız ki, hata yaptıklarında söz söylemeye hakkımız olsun!..
Abbas Güçlü / Milliyet
