Sağlık çalışanlarının 13 Mart'ta Ankara'da yaptıkları eylem, şimdiye dek sağlıkçıların en kitlesel gösterisi oldu. Polise göre, Sağlık Bakanlığı binası önünde 22 bin kişi toplandı; sağlıkçılara göre sayı 30 bini geçiyordu.
Yalnızca tabipler değil, ama hemşiresinden laborantına, hastabakıcısından iş güvence-sinden yoksun taşeron işçisine dek sağlık çalışanları, Sağlık Bakanı Prof Dr. Recep Akdağ ve hükümetin Türkiye'deki sağlık hizmetlerini düzeltme çözümü olarak öngördüğü 'perfor-mans kriterleri' ve bağlantılı bir dizi uygulamanın; 1- Çalışma koşullarını olumsuz etkilediği, 2- Para odaklı sağlık hizmetinin getirdiği yıkıcı rekabetin tabip ve diğer çalışanları çok uzun saatler çalışmaya yönlendirdiği, 3- Üniversiteler bakımından araştırma ve bilimsel çalışmaya zaman bırakmadığı, 4- Bunun da ister istemez hastaya yansıdığını, daha da yansıyacağını söylüyorlardı.
Bu konuları 14 Mart akşamı Ankara Kulisi'nde uzmanlarıyla ele aldık. Programa Akdağ telefonla katıldı. Akdağ, Türk Tabipler Birliği'nin ideolojik yaklaşımından yakınıyordu. "Meslek örgütüne düşen sistemin hatası varsa göstermek, düzeltilmesini sağlamaktır" di-yordu "Ama performans kriterini tamamen reddediyorlar. Demi-yorum ki sitem kusursuzdur; her ödeme sisteminin zayıflıkları vardır. Bunu kökten reddetmeyip nasıl düzelteceğimizi tartışsak, düzeltebiliriz."
Bakan'a, TTB Merkez Konseyi Başkanı Prof. Dr. Eriş Bilaloğlu'nun kendisiyle görüşemedikleri yakınmasını hatırlattım. "Şimdi özel kalemi arayıp söyleyeceğim" dedi; "Toptan redde gitmeden, çünkü bu siyasi bir karar, nasıl düzelteceğimizi konuşmak için kapım sonuna kadar açık."
Bakan'ın bu sözlerini Dr. Bilaloğlu'na sordum. "Bakın" dedi; "Performans kriteri tek sorun değil. Taşeronlaşmadan üniversitelerde bütün yükü çeken asistanların sorunlarına kadar -ki performans kriteri-ne en çok karşı çıkanlar onlar, pek çok sorun var; taleplerimiz belli, sır değil. Ama madem Sayın Bakan görüşmeye açık, biz de gider görüşürüz."
Türkiye'nin son yıllarda sağlık hizmetine daha hızlı ve kolay ulaşılabildiği bir gerçek. Öte yandan hizmetin daha nitelikli veri-lebilmesi ve hizmeti veren sağlık personelinin daha iyi koşullarda çalışabilmesi için yapılması gerekenler olduğu da bir gerçek. Aksi halde, mimlenmek endişesi altında bu kadar bin kişi sokağa çıkmazdı. O nedenle Sağlık Bakanı'nın eleştirileri dikkate alıp başta performans kriteri olmak üzere yeni sistemi çalışanlar bakımından da elden geçirmesinde yarar var.
Jülide Gülizar'ın ardından
Jülide Gülizar dün vefat etti. Türkiye'de yalnız radyo ve televizyonun değil, Türkçe kullanımının da ilk ustalarındandı. Jülide Hanım'ı tanıdığımda tam anlamda kısa pantolonlu bir çocuktum. Genç yaşta kanserden kaybettiğimiz halam Müberra Yetkin ve yine genç yaşta kaybettiğimiz Zafer Cilasun ile aynı kuşaktan spikerlerdi. Daha sonra spiker eğitmeni olarak da yalnız TRT Ankara Radyosu değil, Anadolu'da da yeni kuşaklar yetiştirdiler. Daha sonra, gazeteci olarak çalışmaya başladığımda, Jülide hanım ile aynı işyerinde çalışmak benim için gizli bir gurur vesilesi oldu. 12 Eylül 1980 askeri darbesinin hemen sonrasında yasaklı dönemdi. İlk siyasi haber dergisini çıkartmaya cesaret eden, 1981 Şubatı'nda Bülent Ecevit olmuştu. Ben de birkaç ay sonra onun Arayış dergisine stajyer muhabir olarak girme şansını yakalamıştım. Haber Müdürü Nahit Duru ve İstihbarat Şefi Baki Özilhan'a bağlı bir haberci çırağı olarak koşturuyordum. Yazı kadrosunda Jülide Gülizar da vardı. Arayış fazla uzun süremedi; Ecevit hapsedildi, dergi kapatıldı. Ama Jülide Hanım ile ara ara görüştük. Üzerimde hakkı vardır. Allah rahmet eylesin, iyi insandı.
Murat Yetkin
