En fazla genel tabip eksiği bulunuyor
Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürü İrfan ŞENCAN konuyla ilgili şu açıklamalarda bulunuyor:
Mevcut hekim sayısına göre Türkiye Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) Avrupa bölgesindeki 52 ülke içinde sondan 3. sırada olmamız yeterli bir kanaat oluşturuyor. Bizim hesaplamalarımıza göre en az 200 bin olması gerekir. Hekimlerin bölgelere göre dağılımı konusunda son sekiz yıl içinde çok önemli bir mesafe kat edilmiş durumdadır. Özellikle sağlık ve eş mazereti nedeniyle yığılma olan bir iki ili dışarıda tutarsak hemen hemen denge yakalanabilmiş durumdadır. Artık coğrafi bölgelere göre dağılım adaletsizliği yerine büyük şehirler, daha küçük yerleşim birimleri arasındaki dağılımın hizmete dengeli yansıyacak tarzda olup olmadığı daha önemli bir sorun haline gelmiştir. Bundan kastımız daha küçük mesela 20 bin ve 30 bin nüfuslu yerleşim birimlerine verilen uzman hekimlerin yataklı hizmete aktif katkı sunmadıkları daha çok ayaktan tedavi hizmeti sundukları bir gerçektir. Buna karşın 24 saat branş uzmanı bulundurmak zorunda olan daha büyük hastanelerin uzmanlarına düşen iş yükü daha fazla olabiliyor. Hekim açığı hemen tüm branşlar da mevcut. Esas olarak temel genel tabip eksikliği en fazla olandır. Branş bazlı açık oluşturulan talebe göre değişiyor. Mesela SGK veya SB bir ilacın reçete edilmesinde, veya bir işlemin hangi uzmanlık alanında yapılabileceğine dair bir düzenleme veya yeni bir yan dal oluşturur ise o branşta eksiklik hissi daha belirgin oluyor. Branşların cazip olup olmaması eğitim süresi, eğitim sürecinin zorluğu, bitirdikten sonra kazanabileceği gelir gibi konular etkili olabiliyor. Biz de ihtiyaç duydukça özellikle elde edebilecekleri gelir konusunda düzenleme, düzeltmeler yapabiliyoruz. Yurt dışında bazı ülkelerde doktor ve hemşireye yardımcı personel yetiştirilmesi amacıyla üniversite ve dengi okullarda öğretim programları yer alıyor. İlgili bölümlerin Türkiye’de de benzerleri açılıyor ve bu bölümlere de önemli bir talep olduğunu görüyoruz. Bu bölümlerin mezunlarının kolay iş bulduğu görüldükçe daha da cazip hale geleceğini umuyorum. Türkiye’de yabancı doktorların çalıştırılmasına yönelik atılan adımlar için bu konu daha önce yasama merciinin gündemi oldu. Yeni bir yorum yapmak şu aşamada doğru olmaz. Türkiye de sağlık hizmetlerinin planlanması ve sağlık hizmetlerinin sunum standartları konusunda yetki ve sorumluluk Sağlık Bakanlığı’na verilmiştir. Meslek örgütlerinin görüş ve önerilerini elbette takip ediyoruz. Ancak meslek örgütünün sadece meslek mensuplarının menfaatini, hatta meslek mensuplarının sadece bir kısmının taleplerini her şeyin önüne koyan talepleri konusunda tam olarak anlaşmamız mümkün değildir. Bizim sunduğumuz hizmet doğrudan vatandaşa ve sıkıntısı olan vatandaşa verilen bir hizmettir. Elbette böyle bir durumda diğer önceliklerin hepsinin önünde sağlık hizmeti geliyor. Bu sırada başka kurumlarda kendi reflekslerini gösterebilirler, bizim tavrımız her zaman vatandaşın sıkıntısını gidermeyi önceleyen tarzda olacaktır. Ben personel eksiği dışında özel ve aşılmaz bir sıkıntı görmüyorum. En büyük sıkıntımız sağlık personeli sıkıntısıdır. Ancak son yıllarda atılan adımlar bu konuda da önümüzdeki 3-5 yıl içinde kısmi rahatlama, 2023 yılına kadar ise gerçek bir rahatlama oluşacağına inanıyorum.
Ayşenur Asuman UĞUR
Doktor Dergisi
