Bir zamanlar hekimlerin hayalleri vardı. Bu hayalin en önemli unsuru “Özgür çalışabilme hakkı” idi. Çoğu hekim şöyle derdi: “Boynumdaki stetoskopum benim özgürlüğümdür. Bununla dünyanın her tarafında geçimimi sağlarım ve aç kalmam.”
Her hekim, bulunduğu konum veya görevden memnun olmadığı takdirde, tek başına bir muayenehane açarak çalışabileceği hayalini taşırdı ve bu durum, ona bir güvence duygusu ve güç verirdi.
Şu anda Türkiye’ de, hekimlerin hayalleri ölüyor. Genç hekimlerde büyük bir yılgınlık, mutsuzluk ve geleceğe umutsuzluk görülüyor.
Tabii ki bu duruma bir günde gelinmedi. Son yıllarda uygulanan ve direkt olarak hekimlerin bağımsız çalışma hakkını ortadan kaldırmaya ve hekimleri “ya orada, ya da burada ücretli işçi olacaksın” hedefine yönelik politikalar, sonucu bu noktaya getirdi.
Kime ne yarar sağladığı belli olmayan, bizce yanlış ve hekimler dışında halka da, ülkeye de yararı olmayan bu politikalara son verilmelidir.
Hekimlerin serbest çalışabilme hakları kısıtlanmamalıdır. Hayalleri yok edilmemelidir. Bu kısıtlamalar ve uygulamalar insan haklarına da, serbest çalışma hakkında da aykırıdır.
Unutulmamalıdır ki, mutlu olmayan hekim kaliteli hizmet sunamaz. Karşısındaki hastayı da mutlu edemez.
05/07/2011
Doç. Dr. Paşa Göktaş
e-mail: tiplab@tiplab.org