Bozüyük Devlet Hastanesi Gebe Okulu Sorumlusu Fatma Yılmaz, 27 yıldır görev yaptığı hastanede yüzlerce doğuma katılarak çiftlerin bebek sevincini paylaşıyor. Doğumlarına şahitlik ettiği ebelerle aynı hastanede görev yapan Fatma Yılmaz: "Biriken bilgiyle, yılların emeğiyle, binlerce kadının duasıyla yürüdüm. Ebelik, bir kadın ağlıyorsa, onun sessizliğini dinleyerek klinik kaygılarını analiz etmektir. Bir bebek nefes almıyorsa, zamanla yarışarak en doğru müdahaleyi uygulamaktır"
İki çocuk annesi 48 yaşındaki Fatma Yılmaz, 1996'da Eskişehir Sağlık Meslek Lisesinden mezun olduktan sonra Erzincan ve Eskişehir'deki sağlık evlerinde çalışırken Atatürk Üniversitesi Sağlık Yönetimi Bölümünü tamamladı.
Daha sonra 1998'de Bozüyük İlçe Devlet Hastanesine atanan ve bu süreçte binlerce çocuğun dünyaya gelmesine vesile olan Yılmaz, 2014 yılında Sağlık Bakanlığının "Gebe Bilgilendirme Sınıfı Programı" kapsamında Gebe Okulu'nun kuruculuğunu üstlendi.
Kurumdaki çalışmalarının yanı sıra mahalle ve köylerdeki hamile ve yeni doğum yapan kadınların durumuyla da yakından ilgilenen Yılmaz, anne adaylarına hamilelik sürecinde yapılması gerekenleri anlatıyor.
Beraber çalıştığı bazı ebeler ile aynı meslekteki kız kardeşinin de doğumunu gerçekleştiren Yılmaz'a, kurumda "Ebem" diye hitap ediliyor.
Bozüyük Devlet Hastanesi Gebe Okulu Sorumlusu Fatma Yılmaz, AA muhabirine, ebeliğin kadına destek olmanın, yeni bir hayatın gelişini yönetmenin ve topluma sağlık kazandırmanın temel taşı olduğunu anlattı.
Kendisinin de o gelenekten geldiğini belirten Yılmaz, "Biriken bilgiyle, yılların emeğiyle, binlerce kadının duasıyla yürüdüm. Ebelik, bir kadın ağlıyorsa, onun sessizliğini dinleyerek klinik kaygılarını analiz etmektir. Bir bebek nefes almıyorsa, zamanla yarışarak en doğru müdahaleyi uygulamaktır. Bir anne 'Ben yapamam' diyorsa, kanıta dayalı bilgilerle güven verip, onun yanında durmaktır. Ebelik, sadece doğumun değil, kadının, ailenin ve toplumun sağlığını korur." ifadesini kullandı.
- "Ebelik bazen unutulmamayı başarmaktır"
Yılmaz, doğumla ilgili anılarına da değinerek, şöyle konuştu:
"Bir gün bir doğumda, gebe gözlerimin içine baktı ama öyle bakmak değil bu. Hani bir insan, 'Sen gerçekten burada mısın?' diye bakar ya. Ben gözlerimi kaçırmadım. Çünkü o anda onun pusulası bendim. O doğumda hiçbir şey ters gitmedi ama doğumdan sonra anne, 'Ben senin yüzüne bakarken ağrıyı unuttum.' dedi. İşte bazen ebelik, bir bakıştır. Yıllarca okunmuş kitapların, gece gündüz nöbetlerin, sınavların bir bakışa dönüşmesidir."
Sadece doğum yaptırmadığını, annelerin korkularını yenmesine de yardımcı olduğunu vurgulayan Yılmaz, "Babaların çaresizliğine sabırla eşlik ettim. Çocukların ilk çığlıklarında sustum. Çünkü o an bir hayatın başladığı andı. Ben her zaman o hayatların tanığı oldum. Bazen 'Doğal doğum isteyen bir anneye neden bu kadar sahiplendiniz?' diyorlar. Çünkü ben biliyorum ki, doğru desteklenmiş bir gebenin, doğumda gereksiz müdahale olmadan ilerlemesi hem annenin hem bebeğin sağlığı için en iyisidir. Bu sadece gelenek değil, kadının bedenine ve doğum hakkına saygı duyan bilimsel bir yaklaşımdır." diye konuştu.
Köy yollarında, kar altında, soba ışığında doğum yaptırdığı günleri de aktaran Yılmaz, ebelik mesleğinin özünde bilgi, şefkat ve sabır olduğunu dile getirdi.
Yılmaz, yıllar sonra doğumuna yardımcı olduğu bir çocuğun kendisini bulduğunu anımsatarak, "Kızımla alışveriş yaparken bir lise öğrencisi boynuma sarıldı, tanıyamadım. Sonra, 'Siz benim ebemmişsiniz.' dedi. Annesi onu bana yönlendirmiş. O an gözyaşlarımıza hakim olamadık. İşte ebelik bazen unutulmamayı başarmaktır." dedi.
